Καλλιτεχνικό προφίλ
Το 1972, συνθέτει τη μουσική για το International Festival of Magic.
Κατά τη διάρκεια του 1973-74, γράφει στίχους και μουσική για μεγάλα ταλέντα του γαλλικού τραγουδιού όπως οι Françoise Hardy, Gérard Lenorman και αναλαμβάνει τα άλμπουμ του Christophe, Les Paradis Perdus και Les mots Bleus. Επίσης, υπογράφει το ανέβασμα και την διεύθυνση των δύο συναυλιών του Christophe στο Θέατρο Ολύμπια, στο Παρίσι.
Το 1974-75 τον φέρνει στο Λος Άντζελες, όπου γράφει και παράλληλα κάνει την παραγωγή για τα δυό άλμπουμ του Patrick Juvet, Mort ou Vif και Paris by Night. Επίσης συνεργάζεται με τους μουσικούς Herbie Hanckock και Ray Parker Junior.
Σχετικά με το έργο του σε soundtracks ταινιών, το 1972 συνθέτει τη μουσική της ταινίας του Jean Chapot, Les Granges Brûlées με πρωταγωνιστές τον Alain Delon και την Simone Signoret και το 1978 για το The Sickness of Hamburg του Peter Fleischmann. Το 1979 ο Peter Weir τον καλεί να συνθέσει το μουσικό θέμα για την Gallipoli, όπου έκανε το ντεμπούτο του ο Mel Gibson. Το 1986 συμμετέχει στο Nine and a half weeks του Adrian Lyne με πρωταγωνιστές την Kim Basinger και τον Mickey Rourke.
Το 2001, ο Jarre αναλαμβάνει τη μουσική για το Qui veut devenir une star, την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Patrice Pooyard. Ο Jean Michel Jarre έχει υπογράψει επίσης τη μουσική για το ντοκιμαντέρ του 1992, Palawan, σε σκηνοθεσία Jacques-Yves Cousteau.
Κατά το 2001, του ανατέθηκε από την Match Télévision να δημιουργήσει και να σχεδιάσει τους ήχους του καλωδιακού της καναλιού, ενώ η Bang & Olufsen του ανέθεσε την ορθή οπτική και ηχητική σχεδίαση του καταστήματος της στην Champs-Elysées στο Παρίσι.
Εκτός από τις δραστηριότητές του που συνδέονται άμεσα με τη μουσική σύνθεση, ο Jean Michel Jarre είναι εκπρόσωπος της IFPI και ήταν επικεφαλής του λόμπι για τη νομοθεσία πνευματικής ιδιοκτησίας στο Διαδίκτυο πριν αναλάβει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Jean Michel Jarre είναι επίσης εκπρόσωπος της UNESCO συμβάλλοντας στην ευαισθητοποίηση των δύο βασικών έργων των Ηνωμένων Εθνών, «Νερό για τη Ζωή" και "Εκπαίδευση για όλους».
1970 - 1979
Αναδεικνύεται ως ένας πρωτοποριακός σούπερ σταρ. Δημιουργεί ένα νέο ρεύμα με τις υπαίθριες συναυλίες του και αλλάζει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο γίνονται αυτές.
Το 1976 κατακτά την κορυφή των charts με το δισκο Oxygene, που θεωρείται σημείο αναφοράς στην ηλεκτρονική μουσική. Πούλησε 12 εκ. αντίτυπα και παραμένει ο δημοφιλέστερος γαλλικός δίσκος όλων των εποχών.
Το επόμενο άλμπουμ Equinoxe του 1978, επιβεβαιώνει την αξιοπιστία και την δημιουργικότητα του Jarre, στη μουσική βιομηχανία. Ένα χρόνο αργότερα φέρνει επανάσταση με την συναυλία στο Place de la Concorde στο Παρίσι. Περισσότερο από 1 εκατομμύριο άνθρωποι παρακολούθησαν ζωντανά το εντυπωσιακό σόου, δίνοντας στο Jarre την ευκαιρία να μπει στο Βιβλίο Γκίνες για την συναυλία με την μεγαλύτερη συμμετοχή κοινού.
1980 - 1989
Το 1983 ο Jarre, προκαλεί αίσθηση όταν δημοπρατεί το μοναδικό αντίτυπο του δίσκου Music for Supermarkets, στο ξενοδοχείο Drouot Auction House στο Παρίσι. Η «μήτρα» και τα master tapes καταστρέφονται παρουσία δικαστικού επιμελητή. Για πολύ καιρό, ήταν το πιο σπάνιο-συλλεκτικό άλμπουμ στην ιστορία!
Το Zoolok κυκλοφόρησε το 1984. Ψηφίστηκε ως το καλύτερο Instrumental Album της χρονιάς στην Αμερική. Ο Jarre πειραματίστηκε ακολουθώντας νέες καλλιτεχνικές οδούς. Συνεργάστηκε με τη Laurie Anderson, τον Adrian Belew και τον Marcus Miller. Χρησιμοποίησε πληθώρα φωνητικών δειγμάτων από διάφορες γλώσσες του κόσμου. Το άλμπουμ χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα καλύτερα sampled όλων των εποχών.
Το 1986 παρουσιάζει μια αξέχαστη βραδιά στο Χιούστον των Ηνωμένων Πολιτειών, σε συνεργασία με το Δήμαρχο της πόλης και τη NASA. 1.3 εκατομμύρια Αμερικανοί, κατασκήνωσαν πολλές ώρες για να απολαύσουν το γεγονός που ήταν βασισμένο στο άλμπουμ Rendez-Vous, που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Η εμφάνιση στο Χιούστον έβαλε τον Jarre για δεύτερη φορά στο Βιβλίο Γκίνες. Το περιοδικό People τον ανακήρυξε Ευρωπαίο Μουσικό της Χρονιάς. Για να γιορτάσει την επιστροφή του στη Γαλλία, η γενέτειρα του Λυών τον προσκάλεσε να δώσει ένα ακόμα σόου, αφιερωμένο στον Πάπα Ιωάννη τον 2ο. Τη συναυλία παρακολούθησαν 1 εκατομμύριο άνθρωποι.
Το 1987 κυκλοφόρησε το διπλό ζωντανό άλμπουμ Houston-Lyon, Cities in Concert. Επίσης του απενεμήθησαν τα Βραβεία για το καλύτερο Instrumental Album της Χρονιάς για το Rendez-Vous, και το Βραβείο για την Καλύτερη Συναυλία της Χρονιάς για το Χιούστον.
Το Revolutions, ήταν το επόμενο studio album και κυκλοφόρησε το 1988. Ήταν μια από τις πρώτες επαφές της ηλεκτρονικής μουσικής με ήχους και όργανα από την Αραβία. Την ίδια χρονιά διοργανώνει δύο συναυλίες στο Docklands του Λονδίνου υπό ακραίες καιρικές συνθήκες. 250.000 εισιτήρια γίνονται καπνός, καθώς οι Βρετανοί είναι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του από την πρώτη μέρα. Μεταξύ αυτών και η Πριγκίπισσα Diana.
1990 - 1999
Στις 14 Ιουλίου ο Jean Michel Jarre δημιούργησε και παρουσίασε το πιο εντυπωσιακό σόου του στο Paris-La-Défense. Έσπασε το προσωπικό του ρεκόρ, παίζοντας μπροστά σε 2.5 εκατομμύρια θεατές.
Το άλμπουμ Images, μια συλλογή από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του, κυκλοφόρησε το 1991.
Το 1992 έδωσε τρείς υπαίθριες συναυλίες στο Lost City της Νοτίου Αφρικής.
Το 1993 κυκλοφορεί το Chronologie, ένα ταξίδι μέσα από τον μηχανισμό και την επανάσταση του χρόνου. Συνεργάζεται με την Swatch για την πρώτη του περιοδεία: Europe in Concert. Οι συναυλίες στο Wembley & Manchester Stadium αλλά και στο Barcelona Olympic Stadium έγιναν sold-out, κάτι που το έχουν καταφέρει λίγοι διεθνείς καλλιτέχνες.
Από την Ευρώπη στην Ασία. Ο Jarre εγκαινιάζει το 1994, το νέο στάδιο στο Hong Kong, «επιστρέφοντας» κάποια από τα Κινέζικα μουσικά του σουβενίρ, πίσω στην Κίνα .
Το 1995 επιστρέφει στο Παρίσι. Αυτή τη φορά στον Πύργο του Άιφελ, για μια συναυλία υπό την αιγίδα της UNESCO, της οποίας έχει γίνει ήδη Πρεσβευτής. Πάντα πιστό το κοινό του, ξεπερνά τα 1.2 εκατομμύρια!
Το 1997 ο Jean Michel Jarre κυκλοφορεί το Oxygene 7-13. Είναι κάτι παραπάνω από μια συνέχεια του πρώτου άλμπουμ. O Jarre είχε την ιδέα να προσαρμόσει την αρχική του έμπνευση κάτω από ένα νέο πρίσμα, δύο δεκαετίες μετά. Η περιοδεία Oxygene Tour που ακολούθησε την ίδια χρονιά, σημείωσε τεράστια επιτυχία με 25 sold-out εμφανίσεις, σε όλη την Ευρώπη.
Η Μόσχα τον προσκάλεσε για να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο σόου που διοργανώθηκε ποτέ. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τον αντίκτυπο αυτής της πρόσκλησης. Περίπου 3.5 εκατομμύρια Ρώσοι τον υποδέχτηκαν και μοιράστηκαν τη χαρά τους. Ήταν η τρίτη είσοδος του Jarre στο Βιβλίο Γκίνες. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας υπήρξε ζωντανή σύνδεση με τους αστροναύτες του διαστημικού σταθμού MIR.
To 1998 συνεργάζεται με το Βρετανικό συγκρότημα Apolo 440 για την παραγωγή του Rendez-vous 98, ενός σίνγκλ για το επίσημο άλμπουμ του Παγκοσμίου Κυπέλου. Στις 14 Ιουλίου, 48 ώρες μετά την κατάκτηση του Κυπέλου από την Γαλλία, ο Jarre στήνει ένα νέο σόου, για να γιορτάσει η χώρα την μεγάλη επιτυχία, στον Πύργο του Άιφελ.
Στις 31 Δεκεμβρίου 1999 η Αιγυπτιακή κυβέρνηση αναθέτει στον Jarre την παρουσίαση του ιστορικού Millennium concert στις Μεγάλες Πυραμίδες κοντά στο Κάιρο. Το σόου είχε μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία. Ένας κατακλυσμός μουσικών οργάνων διαφόρων εποχών και πολιτισμών, συνεπήρε τους 120.000 θεατές που είχαν την τύχη να απολαύσουν τη βραδιά από κοντά. 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν τη συναυλία από την τηλεόραση και άλλα 2 εκατομμύρια είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν 35 λεπτά μέσω διαδικτύου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου